BU ÇOCUKLAR BİZİM

Malum papa cinayetini hepimiz biliyoruz.Cinayeti onbeş yaşında bir çocuğun işledğini dunyuncave çocuğu televizyonda görünce içim parçalandı.Bir anne olarak etkilenmemek mümkün değil.O çocuk ve o çocuk gibi suç işleyen binlerce çocuk var.Bunları suça iten hele cinayet işleten ne?Belki bir çok sebep sayılabilir,ama en büyük sebep bence sevgi ve ilgi eksikliği.Sokağa atılmış küçücük çocuklar için her türlü tehlikenin kapısı açık değilmi?Oyaşlardaki çocuklar anne ve babalarının kanatları altında olması gerekirken ,çetelerin kucağında.Birgün Adana otogarına İstanbula gitmek için gittim.Otobüse gece 12de binecektim Osaatte 6 yaşında çocuk sakız satıyordu.Yetkililerin çocuk satıcılardan alışveriş yapmayın uyarısına rağmen sakız aldım .Bu yaşta ,bu saatte çocuğunu nasıl bir anne baba çalıştırabilirdi,onun kazandığı parayı nasıl alabiliyorlardı,dahada önemlisi nasıl huzurlu olabiliyorlardı.Çocukları hem işgücü hemdehemde cinayetlerde kullananlar nasıl insanlardır.Ağaç yaşken eğilir sözünü hepimiz biliriz.Sevgiyle büyüyen sevmeyi,merhametle büyüyen acımayı öğrenir.En kötüsü çocuklarımızı sevgi fakiri yetiştirmemiz. Anne ve baba olarak çocuklarımızı fiziksel gelişiminin yanında en önemlisi duygusal gelişimini sağlamalıyız.Eğer ki her şey parayla hallolsaydı tüm zengin çocukları mutlu ,tüm fakir çocuklarında mutsuz olması gerekirdi.Çocuklarımızı sevelim ,ilgilenelim, önemseyelim dahada önemlisi onları bağrımıza basalım.Geleceğin suçlularını kedi ellerimizle yetiştirmeyelim.