kavuşmanın güzelliği

Cumartesi akşamı sevgili eşimi almaya hava alanına gittim.İstanbula gideli on gün olmuştıu.Hava alanında çıkış kapısında beklerken etrafımdaki insanları gözleme imkanı buldum,tüm insanlar sevdiklerini görmek için neredeyse cama yapışmışlardı.Her çıkanı sevdikleri karşılıyor hasretle kucaklaşıyorlar. Özlemin en iyi yanı herhalde kavuşma anındaki sevinç mutluluktur .Kimi eşini kimi arkadaşını kimi kardeşini kimide annesini bekliyordur. Ayrılık olmasaydı bekide bu kadar sevgiyle birbirlerine sarılmayacaktı, hasretin acısını kavuşmadaki sevinç eritiyordu.İnsanların sarılmalarından hasretin kısamı yoksa uzunmu olduğu anlaşılıyordu.Adana hava alanında geliş ve gidiş kapıları çok yakın,yolcu edenlerin gözünde hüznü karşılayanların gözünde sevinç o kadar açık görünüyorduki!Demekki insanlar ne kadar uzağa giderse gitsin bir gün kavuşma olabiliyordu.Ben sık sık hem yolcu edip hemde karşıladığım için ;hem gidişin hüznünü hem gelişin sevincini yaşıyorum.En acı gidiş gelişi olmayandır eminim.