doğduğum ev

Önceki gün bana yardıma gelen Çimen ablanın evine gitmiştim.Evi Adananın eski mahallelerinden Hacıbayram mahallesinde.Uzun yıllardır o yoldan ara sıra geçmeme rağmen hiç Çimen ablanın evine uğramamıştım.Çimen ablanın oğlunun düğünü vardı,davet etmişti gittim.Düğünü evinde yapacaktı ,geniş avlulu en azyetmiş yıllık bir ev.Düğünde sevincin yanında hem hüzünlenip hemde çok duygulandım.O ev teyzemin evi ,Çimen ablaya otuması için verdiler .Teyzem o evde yıllarca oturmuştu.Şimdi rahmetlik oldu.Ben o evin alt katında küçücük odasında doğmuşum,o zamanlar babamın maddi imkanı olmadığı için bir göz odalı evde oturmuşlar.Mutfak ,yatak odası,banyo hepsi bir odanın içinde.Dönüp arkama bakınca nereden nereye dedim.Gözlerim doldu.Allaha şükrettim.Şimdi çok büyük bir evim,arabam var.Tanrıya şükür maddi durumumda iyi.Bu günlere gelene kadar varlığa basamak basamak ulaştık.Belki oyüzden şımarmadım.Hep şuna inanırım geçmişi anlamadan geleceği yaşayamayız.Geldiğim yeri asla unutmam.Doğduğum bir odalı evden,koskoca bir eve.Herzaman her yaşadığım gunden ders çıkararak,mutlu olmayı bilerek.........