Güzelliği İçimizde Aramak

İnsan güzel olan ne varsa ona layıktır.Ama güzellikler ve güzelliklerle mutlu olmak insandan insana değişmez mi? Önemli olan önce bu güzellikleri içimizde aramak değil mi?

Mutlu olabilmek için;deniz kenarında kızgın kumlara uzanmak,sonrasında kendini serin sulara bırakmak....Sabah mis gibi kızarmış ekmek kokusuyla uyanmak,içinizdeki korkulardan,şüphelerden doktor kapısından çıkarken kurtulduğunuzu bilmek,yaz sıcağında içiniz yanmışken kesilmiş buz gibi bir dilim karpuz,dışarıdan gelen mis gibi yasemin kokusunu hissetmek,anne ve babanızın odanızın kapısının hemen arkasında olduğunu veya telefonun öteki ucunda sesini duyacağını bilmek......daha ne isteriz mutluluğu yakalamışız.

Eski bir dostunuzdan gelen bir mektup,hasretle beklediğiniz bir telefon, yağmur sonrası tüm ihtişamıyla açan güneş.Dışarıdan üşüyerek geldiğinizde,sıcacık evinize girmek.Yorgunluğunuz sonucunda mis kokulu yatağa uzanabilmek....başka ne gerekirki mutlu olmaya.....

Bir sandalın kenarına oturup ayaklarını denizin serin sularına sallandırmak.En önemlisi;Nefes alabilmek,konuşabilmek,duyabilmek,yürüyebilmek,görebilmek,anlayabilmek.......

Mutlu olmayı bilmek ve hayattan zevk alabilmek.Bunun içinde şöyle bir etrafımıza bakalım.Ama baktığımız pencereninde önemli olduğunu unutmayalım.Kalbimizdeki sevgiyi, gözlerimizle yansıtırsak işte o zaman mutlu olacak o kadar çokşey görürüzki......