AH....BİZ KADINLAR

Biz kadınlar......Ah biz kadınlar!.......

Kendi gücümüzün ,yapabileceklerimizin farkındamıyız.

Hep birilerine bağlı kalmak.bağlı yaşamak.Belki kolayı seçiyoruz,belkide bizi yetiştirenler,bizi bu şekilde düşünmemize ve yaşamamıza sebep oluyor.

Çevremde kadınlarımıza bakıyorum,kendi düşüncelerini dahi ifade edemiyorlar,sanki düşünemiyorlar,düşüncelerini bile ya babaları,ya abılerı yada eşleri yönetiyor.

Küçük kararlarını dahi danışmadan,izin almadan hayata geçiremiyorlar.Kalıplar içerisinde yaşamak çok zor...Ben yapabilirmiyim? Asla....İnsansak ve allah bizleri eşit yarattıysa bu kölelik niye....

Önce kadın kendisini tanımalı;tanımalı ki ne yapabilir,onu anlamalı.Dünyada bile haklar,özgürlükler altın tepside sunulmadı halklara.Mücadele etmeden hiç özgürlük olur mu?Başarı elde edilebilir mi?

Ama kadınlarımızın birçoğuna bakıyorum,abuk subuk televizyon proğramlarını izleyip,değil kendilerini yetiştirmek,beyinlerini uyuşturuyorlar.Evde miskin miskin oturmanın,hiç bir şey üretememenin yanında ,birde televizyonun kölesi oluyorlar. Herşeyden uzak hayal alemindeler.Kendilerini unutmuş başkalarının hikayeleriyle beyinlerini ve düşüncelerini yoruyorlar.Sohbet etmek istesen üç kelimeyi biraraya getiremiyorlar.Kadın kendisini geliştirmezse,kendisine değer vermezse,bir başkasından nasıl değer görmek ister.....bunuda bir türlü anlamam.

Ben yapamam,ben beceremem kelimesi asla ve asla kabul edemediğim bir kelimedir.Eğer istersek yapamayacağimiz hiç bir şey yoktur.Belki en iyisini yapamayız ama sonuçta başarır.

Aile dostumuzun kızı, üniversitede,okuduğu bölümde birinci olmuş. Sağolsun bunu bizimle paylaştı.Zorluklarla mücadeleyle üstelik. Hem çalışıp ,hemde okuyarak.Önemli olan zaten zoru başarmak.Yasemin kızımıza kimse , gelde seni okul birincisi yapalım demedi.Çalışarak ,mücadele ederek o birincilik kürsüsüne çıktı.Yasemin gibi bir çok kızımız,kadınınımız,mücadaleyle bir yerlere gelmiyor mu...

Kırsaldan çıkıp,okuyan yüzlerce genç kızımız mücadele etmiyor mu....Zor olanın tadıda değeride daha güzel olmuyormu....Zor olan aşklar , zor olan mücadalalar tarih sayfalarına kazınmamış mı.....

Yönetilmek kader değil,tercihtir.Tercihtede çoğu kadınımız kolayı seçmiyor mu...Babam kazansın geçineyim, sonrasındada evlenince eşim kazansın geçineyim....Bir çoğumuz erkektir tabi evini geçindirecek demiyormuyuz.O zamanda kadınları yönetmesine de ,başta zaten evet demiyormuyuz...

Kaç kadınımız ben kendim için çalışmalıyım.Özgürlüğüm için bu bana gerekli diyorki...Sosyal aktiviteler,hobi içinde olsa bir şeyler üretmek,zihnimizi geliştirmek .

Geçen gün bana yardıma gelen,Ayşe kızımız;Abla çalışmaya bşladıktan sonra daha özgür oldum,eskiden konuşamazken bile şimdi kendimi savunabiliyorum.Kimseye hesap vermeden kazandığım parayı harcayabiliyorum ,dedi.Aslında yaptığı iş ağırdı. Karşılığında özgür olmuştu ve çok mutluydu.Kendisini böyle düşündüğü ve hareket ettiği için tebrik ettim.Temizlik yapandan ,yöneticiye kadar her kadın emek harcamıyor mu...ama konum farklı değil mi....

Bayanların bir çoğu ekonomikde olsa özgürlüğünü eline al dendiğinde ,hemen rahat bir iş olmazsa çalışamam doğrusu diyor. Her güzelliğin bir bedeli var. özgürlüğün ,insan gibi değer görmeninde...özgür olmak için bu bedeli ödemek gerekmez mi....