SENSİZ BU ŞEHRE UYANDIM

Sen giderken bu şehirden neleri bıraktın ardında.Hiç düşündün mü sevdiğim neleri yarım bıraktın.Bilmek istermisin?
Sana yazdım gözyaşlarımıda ekleyerek.Biraz matem,biraz özlem,biraz gözyaşı en önemliside dost,sevgili kokan satırlarımı....
Sen giderken o yorgun kalabalık şehre.Yalnız bıraktın ailen,dostların,çocukların.Dahasıda var.bu koca şehir ağladı.
Hedeflerin peşinde giderken sen güçlüydün ama tedirgindin.Gücünü aldı hayat.Belli etmesende yüreğindeydi sancı.Hissettim....Gözyaşlarını ne kadar tutsanda dinlemediler seni,içine akıttın hep.Direnemedin hayata,bellkide yüce rabbim sen daha çok istedi...
Giderken matem arabasıyla,başladı özlemlerim ,kaygılarım....Gidişinde uğurladım seni gözyaşlarımı akıtarak.Hiç gitmeni istemedim,gitmeni kabullenemedim gerçeği.Sanki şaka dedim,yada kötü bir kabus,uyanınca bitecek dedim...
UYANDIM
Keşke uyanmasaydım senin olmadığın şehre.Artık biliyorum sen yoksun buralarda,ama sadece biliyorum, kabul edemiyorum gidişini.
Sen burdasın,benim,çocuklarının,dostlarının,ailenin kalbinde...Her karesi sen olan bu şehirde.
Aramıza ölüm bile girse. Benim sevgim o kadar güçlü ki...o kadar büyük ki...
Kısacası sevdiğim,canım dostum,hayat arkadaşım tüm dünya bir araya gelse senin saçının bir teli etmez.
Seni çok özledik,ve bir şey daha söyliyeyim seni her zaman seveceğiz....

SEVDİĞİM KABRİN NUR,
MEKANIN CENNET OLSUN.