AH....BİZ KADINLAR

Biz kadınlar......Ah biz kadınlar!.......

Kendi gücümüzün ,yapabileceklerimizin farkındamıyız.

Hep birilerine bağlı kalmak.bağlı yaşamak.Belki kolayı seçiyoruz,belkide bizi yetiştirenler,bizi bu şekilde düşünmemize ve yaşamamıza sebep oluyor.

Çevremde kadınlarımıza bakıyorum,kendi düşüncelerini dahi ifade edemiyorlar,sanki düşünemiyorlar,düşüncelerini bile ya babaları,ya abılerı yada eşleri yönetiyor.

Küçük kararlarını dahi danışmadan,izin almadan hayata geçiremiyorlar.Kalıplar içerisinde yaşamak çok zor...Ben yapabilirmiyim? Asla....İnsansak ve allah bizleri eşit yarattıysa bu kölelik niye....

Önce kadın kendisini tanımalı;tanımalı ki ne yapabilir,onu anlamalı.Dünyada bile haklar,özgürlükler altın tepside sunulmadı halklara.Mücadele etmeden hiç özgürlük olur mu?Başarı elde edilebilir mi?

Ama kadınlarımızın birçoğuna bakıyorum,abuk subuk televizyon proğramlarını izleyip,değil kendilerini yetiştirmek,beyinlerini uyuşturuyorlar.Evde miskin miskin oturmanın,hiç bir şey üretememenin yanında ,birde televizyonun kölesi oluyorlar. Herşeyden uzak hayal alemindeler.Kendilerini unutmuş başkalarının hikayeleriyle beyinlerini ve düşüncelerini yoruyorlar.Sohbet etmek istesen üç kelimeyi biraraya getiremiyorlar.Kadın kendisini geliştirmezse,kendisine değer vermezse,bir başkasından nasıl değer görmek ister.....bunuda bir türlü anlamam.

Ben yapamam,ben beceremem kelimesi asla ve asla kabul edemediğim bir kelimedir.Eğer istersek yapamayacağimiz hiç bir şey yoktur.Belki en iyisini yapamayız ama sonuçta başarır.

Aile dostumuzun kızı, üniversitede,okuduğu bölümde birinci olmuş. Sağolsun bunu bizimle paylaştı.Zorluklarla mücadeleyle üstelik. Hem çalışıp ,hemde okuyarak.Önemli olan zaten zoru başarmak.Yasemin kızımıza kimse , gelde seni okul birincisi yapalım demedi.Çalışarak ,mücadele ederek o birincilik kürsüsüne çıktı.Yasemin gibi bir çok kızımız,kadınınımız,mücadaleyle bir yerlere gelmiyor mu...

Kırsaldan çıkıp,okuyan yüzlerce genç kızımız mücadele etmiyor mu....Zor olanın tadıda değeride daha güzel olmuyormu....Zor olan aşklar , zor olan mücadalalar tarih sayfalarına kazınmamış mı.....

Yönetilmek kader değil,tercihtir.Tercihtede çoğu kadınımız kolayı seçmiyor mu...Babam kazansın geçineyim, sonrasındada evlenince eşim kazansın geçineyim....Bir çoğumuz erkektir tabi evini geçindirecek demiyormuyuz.O zamanda kadınları yönetmesine de ,başta zaten evet demiyormuyuz...

Kaç kadınımız ben kendim için çalışmalıyım.Özgürlüğüm için bu bana gerekli diyorki...Sosyal aktiviteler,hobi içinde olsa bir şeyler üretmek,zihnimizi geliştirmek .

Geçen gün bana yardıma gelen,Ayşe kızımız;Abla çalışmaya bşladıktan sonra daha özgür oldum,eskiden konuşamazken bile şimdi kendimi savunabiliyorum.Kimseye hesap vermeden kazandığım parayı harcayabiliyorum ,dedi.Aslında yaptığı iş ağırdı. Karşılığında özgür olmuştu ve çok mutluydu.Kendisini böyle düşündüğü ve hareket ettiği için tebrik ettim.Temizlik yapandan ,yöneticiye kadar her kadın emek harcamıyor mu...ama konum farklı değil mi....

Bayanların bir çoğu ekonomikde olsa özgürlüğünü eline al dendiğinde ,hemen rahat bir iş olmazsa çalışamam doğrusu diyor. Her güzelliğin bir bedeli var. özgürlüğün ,insan gibi değer görmeninde...özgür olmak için bu bedeli ödemek gerekmez mi....

*******OYMALITEPE NET*********

*******Link********

Linki tıkladığınızda gerçek dostluğa açılan kapıyı aralayacaksınız .
İlk tıkladığım günden bu yana hiç pişman olmadım . .
Oradaki yüreği sevgi dolu insanlara kucak dolusu sevgiler. . .

Sizin Hiç Babanız Öldü mü?

Senin baban öldü mü?;bilir misin anlar mısın beni....... ?
Sabah kalkıp sofrada yerini hiç boş gördün mü? yemekler hiç boğazına düğümlendi mi?
anlar mısn beni senin baban öldü mü?

Arkadaşların babalarıyla gittiği maçı anlatırken,onların gözlerindeki ışıltıyı kıskandığın oldumu,anlarmısın beni senin baban öldü mü?

Bir tarafın hep kırık oldu mu,baba kelimesini hiç söyleyemediğin ,sadece hayalinde baba dediğin oldumu,anlar mısın beni senin baban öldü mü?

Bir şeyi başardığında sevinip ,aferin oğluma diyen bir baban oldumu,hüznünde göğsüne yaslayıp anlıyorum seni oğlum diyen bir baban oldumu,anlarmısın beni senin baban öldü mü?
Sokaklarda babasiyla oğullarını gördüğünde ,için cız edip içinde ılık birşeyler akıp, onları kıskandığın oluyormu,anlarmısın beni senin baban öldü mü?

Balık tutmaya babanla hiç gittin mi,oltayı beraber salladınız mı beraber denize ,oltaya takılan balığı çıkarırken duyduğun mutluluğu paylaştın mı babanla,anlarmısın beni,senin baban öldümü?

ilk sigaranızı içtiğinizde yakalanma korkusu yaşadınız mı,sigaranızı gizli köşe bucak yerlerde içtiniz mi,korkuyu yaşadınızmı,anlar mısın beni,senin baban öldü mü?

Resimlere boş boş bakıp yansımasını görüyor musunuz,resimlerle konuşuyor musunuz,içiniz acıyor mu,soruyor musunuz ona nereye gittiğini,anlar mısınız beni ,senin baban öldü mü?

Sınıfınızda tanıştığınız kız arkadaşınızı ,tanıştırmaya götürüyormusunuz babanıza,işte baba bu benim aşkım diyebiliyor musunuz,aşkınızı babanızla paylaştınız mı?Aşık oldum baba diyebildinizmi.Onunla kavga ediyoruz,hemde ayrılamıyoruz,ikimizde barut gibiyiz,hem flört ediyoruz,hemde etmiyoruz.Bu ne baba?Aşk mı?Sevgi mi? söyle bana diyebildiniz mi?Beni anlarmısın senin baban öldü mü?

Gözünde biriken yaşları silen biri oldumu,otoriter annenizin akşam eve gelince şikayet edeceği,acaba kızar diye evin en ücra köşesine saklandığınız babanız oldumu,anlar mısınız beni,senin baban öldümü?

İş yerine götürüp bakın bu benim aslan oğlum diyen,benim geleceğim işte bu diyen,sabah yatağına gelip senikahkaha atarak uyandıran daha neler neler.....beni anlarmısın senin baban öldü mü?

Babanıza yazdığınız mektupları almayan postacılar oldumu,alanın adresi olmayan,dönüşümsüz mühür oldumu,postacılara küstünüzmü,selam vermiyormusunuz,almıyor mektuplarımı diye....anlar mısınız beni,senin baban öldü mü?

Kimliğinizi sorgularmısınız bazı zamanlar,babanızı hatırlayarak,o anlarda çocukuğunuzun geçtiği odada yolculuk yaparmısınız,gözleriniz yaşlarla dolu anlar mısınız beni...senin baban öldü mü?
Güvensiz oldu mu eviniz,umutsuz oldunuz mu kucak kucak,yarınlarınız için umutsuz oldunuz mu,yalnız ve çaresiz olduğunuzu hissettiniz mi...beni anlar mısınız,senin baban öldü mü?
Öpebildiniz mi yorgun ellerinden,sarılabildiniz mi boynuna babacığım deyip,alabildi mi sizi şefkatli kollarına....anlar mısınız beni,senin baban öldü mü?

Her sorduğunuzda anneniz size babanızın seyahatte olduğunu,of çektiniz mi hiç ne uzun bir seyahat diye.Nereye gitti diyemediğiniz oldumu cevabını bildiğiniz soruya.Özel günlerde gittinizmi mezar taşlarıyla dolu piknik alanı gibi bir yere,orayı piknik alanı sanıp top oynamak istediğiniz oldu mu...Anlayınca ağlama krizine girdiniz mi...anlarmısınız beni ,senin baban öldü mü?
Senin sevgin benim vitaminim gibi,beni hep ayakta tutuyor.Babalar günümü?Babalar günü yanımda olmasan da benim için hep babalar günü.
Yinede diyorumki....
Babalar günün kutlu olsun.Seni çok seviyorum BABACIĞIM

ZOR OLAN DEĞERLİ OLANDIR

Sevmesini bilmeliyiz, günahıyla ,sevabıyla.Zaten onuda güzelleştiren, anlamlı kılan,kusuruyla günahıyla sevmek değil mi? Her şeyin mükemmel olduğu bir dünya sevilebilirmiy di bilmiyordum.Çünkü,kötülüklerin olmadığı,her şeyin mükemmel olduğu bir dünyada,iyilikler,güzellikler nasıl anlaşılabilirdi ki? Çirkinliğin olmadığı bir dünyada, güzelliği nasıl anlardık ki?Sevgi denilen bağ ile bağlamalıyız kendimizi insanlara.Kusurlari en kalın perdelerle örtmeliyiz. İnsanlarda başka meziyetler aramaya gerek varmı?İnsan olması yetmezmi bize!.....Yaratanan ötürü sevmeliyiz insanı.Allah her şeyi sevgiden ,sevdiğinden yaratmadımı.Ferde sevginin bittiği yerde topluma,dünyaya da sevgi ,hürmet bitmezmi?...Bir kişiyi öldüren,tüm insanlığıda öldürmezmi?...Sevmek karşılıksız olmalı....Bir çiçeği,bir böceği,bir kediyi ,bir kuşu...........severken karşılıkmı bekliyoruzki!İyiler iyilere yanaşır,kötüler kötülerle kaynaşır. İnanmakta ,sevmekte öyle. Bu cazibe değilmidir bir araya getiren,kardeş yapan ,dost yapan. Sevgi ,özveri ister,sevdiğin için bitip tükenmeyi ister.Zaten onuda değerli kılan bu değilmidir.Sevmek ve sevilmek iki ayrı duygu.Sen ne kadar seversen o kadar karşılık görürsün.Kalplerdeki yer de o kadar olur.Sevgiyle kalplerimizi doldurursak,o zamangüzel düşünenin ,güzel gördüğü bir dünya olacağız.Tat alacağız yaşamdan,kusurları daha az göreceğiz. Boşlukları bakışlarımız dolduracak sevgiyle....Affedilir olduğunu anlayacağız,göreceğiz o zaman.Bizi üzenleri bile affedeceğiz,baktığımız pencereden,gördüğümüz güzelliklerle.Can vereceğiz,hayat vereceğiz dünyaya sevgimizle.Seviyorum derken,karşılık beklediğimizde bitirmiyormuyuz baştan insanlığı.Eksiden başlamıyormuyuz hayata,dostluğa....İlk adımın karşıdan beklediğimizde. Hadi ilk adımı önce biz atalım,beklemeden.Art niyetsiz,karşılılıksız,riyasız,hilesiz....Açalım yüreğimizi güzelliklere.O güzellikler zaten yüreğimizde sevgi çiçeklirinin açmasıa sebep olacak.Şu atasözünü çok severim''Kusursuz dost ararsan ,dost bulamazsın''.Önemli olan ,güzel olan kusurların içinde sevgiyi yakalamak değilmi.Zor olan değerli olan değilmi!